na nie których zawieszam wzrok ,
podziwiam ich niezwykłą strukturę ,
są piękne , takie naturalne ,
bez ingerencji człowieka ,
czyste naturalne piękno ,
im dalej się zagłębiam w górę ku niebu ,
otaczają mnie , krajobrazy niczym kraina bajkowa ,
zielono , kolorowo ,
o a tam chyba na zboczu w małej kotlince rośnie mak
jego czerwień iskrzy się w promieniach złotego słońca
skąpany w tym boskim blasku delikatnie chwieje sie na wietrze
wsłuchany w szumiącą melodię roznoszoną w powietrzu
czyż to nie piękne ?
natura , taka piękna , delikatna
w mojej głowie , nie kłębią już ,nie potrzebne
zaśmiecające myśli , ja tylko widzę i czuję naturę
siedzę na stromym zboczu i patrzę jak piękny jest świat
i widzę głębie gdy spoglądam w dół , nawet nie przeraża mnie wysokość
jest piękna . Wystarczy tylko odwaga by pokonać strach , by pokonać słabość
stać się nie pokonanym niczym skałą , ta co nie zburzy jej nic
przez
Blokotka
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz